Poczet prawników polskich XIX-XX w

Dzieło Krzysztofa Pola zawiera zbiór […] drogowskazów, którą drogą należy pojść, aby zbudować nie tylko państwo prawne, ale państwo, którego prawo jest prawe. Dzieło to pozwala nam także bardzo wysoko trzymać głowę w rozmowach z innymi. Polscy prawnicy umieli korzystać wiele z nauki światowej, umieli także zdobytą na obcych uczelniach wiedzę dostosowywać do potrzeb naszego społeczeństwa. Zasłużyli na naszą wdzięczność, a przede wszystkim na trwanie w naszej pamięci. Obyśmy byli w stanie pójść za tymi drogowskazami.
Przedmowa (prof. dr hab. A. Zoll)

Jurysprudencja rozwija się dzięki wybitnym teoretykom i praktykom. Wiemy, że wielokrotnie ludzi wybitnych kształtuje przebyta przez nich droga życiowa, w tym proces edukacji, studia, odbyta praktyka i niejednokrotnie zaangażowanie społeczno-polityczne. Dlatego też ważnymi wydają się badania biograficzne nad wybitnymi prawnikami, bo nic tak nie uczy, jak dobrze przedstawiony przykład. Prezentacja życiorysów ludzi, których nazwiska stale występują w danej nauce lub tradycji zawodowej ma nie tylko walor poznawczy w aspekcie historycznym, ale i w etycznym.
Słowo wstępne do wydania drugiego (dr A. Redzik)

Niniejsze wydanie przejrzał i uzupełnił dr Adam Redzik – doktor nauk prawnych (UJ),doktor nauk humanistycznych (KUL), adiunkt na WSNSiR UW oraz na WPiA UKSW, redaktor Palestry, stypendysta Fundacji na rzecz Nauki Polskiej (2007 i 2008 r.). Autor ponad dwustu publikacji, przede wszystkim z zakresu dziejów prawa, prawa porównawczego, historii nauki, w tym kilku książek, m.in. Zarys historii samorządu adwokackiego w Polsce (2007 i 2010), Prawo prywatne na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie (2009).

Krzysztof Pol (1941–2008) – prawnik, dziennikarz, publicysta, praprawnuk Wincentego Pola. Urodził się w Lublinie. Tam też ukończył prawo na UMCS. Niemal od czasów studiów publikował na tematy związane z historią i prawem. W latach 1972–1984 pracował w TVP. Przygotowywał historyczne filmy dokumentalne. Pisał też słuchowiska historyczne dla Teatru Polskiego Radia. Efektem jego licznych podroży są książki: Rejs na „Gryfie” (1981), Z pomocą ginącym (1987), Smak afrykańskiej przygody (1987). W latach 90. XX w. zaczął publikować eseje o wybitnych prawnikach polskich. Były one wstępem do rozpoczęcia prac nad „Pocztem prawników polskich”, który ukazał się po raz pierwszy w 2000 r. i z pewnością stanowi opus vitae Autora.