Prezentowana praca poświęcona jest trwaniu oraz ewolucji stereotypów antyżydowskich pod koniec XIX wieku i w latach międzywojennych na tle historycznym, ich utrwaleniu względnie przemianom podczas lat okupacji oraz Zagłady, a wreszcie powrotowi tych stereotypów w nowych warunkach historycznych i ich przeobrażeniom po wojnie. Autorka proponuje zwartą, logicznie uzasadnioną interpretację polskiego antysemityzmu, jako zjawiska kulturowego w najszerszym znaczeniu tego terminu.