Książka ukazuje losy licznej polskiej kolonii uchodźczej w Portugalii w latach 1939–1945. Przedstawia wiele wątków towarzyszących problemowi polskich uchodźców podczas II wojny światowej, m.in. całkowicie zapomniane wysiłki polityczne, dyplomatyczne i finansowe polskiego rządu w Londynie i innych instytucji centralnych, by uzyskać dla nich pomoc poza granicami okupowanego kraju.

Losy licznej polskiej kolonii uchodźczej w Portugalii lat 1939–1945 nie były dotąd polem szczególnego zainteresowania polskich historyków. Pojawiały się na ten temat zazwyczaj niewielkie wzmianki przy okazji omawiania wojennych peregrynacji wybitniejszych postaci życia politycznego czy artystycznego. Tym większa zasługa Adama Grzybowskiego i Jacka Tebinki, że postanowili zagadnienie to zbadać całościowo, gromadząc bogaty, dotąd bardzo rozproszony materiał źródłowy. Baza źródłowa książki jest imponująca.
dr hab. Janusz Wróbel, Oddział IPN w Łodzi

Z wielkim zainteresowaniem przeczytałem książkę „Na wolność przez Lizbonę”. Uważam ją za ważną dla historii Polski w czasie II wojny światowej, ukazuje bowiem trudne losy Polaków na rubieżach Europy. Istotne jest też to, że dzięki niej uzyskujemy wiele informacji o wciąż, mimo wszystko, mało w Polsce znanym kraju. (…) W książce przewija się ogromna ilość nazwisk ludzi odgrywających istotną rolę w życiu politycznym, społecznym, gospodarczym, kulturalnym II RP, których uchodźczy szlak prowadził przez Portugalię. Często były to osoby, których nazwiska, jako twórców światowej kultury i nauki, znajdujemy na kartach encyklopedii. Dlatego też książka ta ma poważny walor dla wszystkich badaczy, którzy będą tam szukać – i jakże często znajdować – informacje na najróżniejsze tematy. Zawiera bowiem mnóstwo szczegółów z różnych dziedzin, na jej kartach znajdujemy wiadomości o osobach, które uciekały przed zbliżającym się wojennym kataklizmem i z tej racji trafiły do Portugalii.
prof. dr hab. Grzegorz Mazur, Instytut Nauk Politycznych i Stosunków Międzynarodowych UJ