Książka ta jest kontynuacją prac prowadzonych przez obu autorów nad szeroko rozumianymi wątkami społeczno-pomocowymi w dziejach europejskich. Sięgnięcie z jednej strony do starożytnej Grecji, a z drugiej do pierwiastków otaczającej nas rzeczywistości wyznacza ramy czasowe tego podejścia. Jednocześnie, jest ono zorganizowane w związku z trzema czynnikami. Pierwszym jest zasada wyodrębniania poszczególnych epok, których cechy wyznaczają ich względnie autonomiczną charakterystykę. Drugim, położenie nacisku na wybitne postaci, bez wyjątkowej roli których dzieje pomocy człowiekowi są niewyobrażalne. Trzecim, poszukiwanie stopniowo narastających rozwiązań zrzeszeniowo-instytucjonalnych. Swoistym zakończeniem tych zagadnień, które jednocześnie w sensie empirycznym są in statu nascendi, jest nazwanie rosnącego znaczenia i przyszłości pracy socjalnej.