"Klauzule otwartości" w mechanizmach ustanawiających unię bankową Unii Europejskiej

Kryzys finansowy z przełomu 2007 i 2008 r. dał impuls do zmian regulacyjnych oraz prawnych. Podejmowane w Unii Europejskiej działania antykryzysowe w głównej mierze polegały na powołaniu mechanizmów i instytucji w ramach tzw. unii bankowej. Ta inicjatywa miała dokonać m.in. usprawnienia systemów nadzoru oraz reagowania na kryzysy bankowe, jednocześnie jednak konsolidując i autonomizując strefę euro.

W monografii dokonano historycznego opisu ewolucji regulacji pokryzysowych prowadzących do ustanowienia unii bankowej. Następnie przybliżono jej strukturę. Unia bankowa obejmuje państwa Unii Gospodarczej i Walutowej, a w jej konstrukcję wbudowany został mechanizm dobrowolnego uczestnictwa (w ograniczonym zakresie) dla państw objętych derogacją, tzw. „klauzule otwartości".

Czym dokładnie są „klauzule otwartości"?
Dlaczego zostały wprowadzone?
Jakie korzyści oferują, przy jakich ograniczeniach?
Czy któreś państwa z nich korzystają?
Jak bardzo mogą być efektywne w celu zachowania spójności UE?
Jakie jest stanowisko Polski wobec unii bankowej?
Publikacja stara się udzielić odpowiedzi na te pytania.

Publikacja przeznaczona jest dla prawników, praktyków prawa europejskiego, a także studentów, którzy chcą zrozumieć unię bankową, jej historię oraz implikacje dla polskiego sektora bankowego.