Ginący świat dziedzictwa kulturowego małych..

Ewa Kocój znajduje się w awangardzie polskich intelektualistów badaczy przybliżających polskim czytelnikom rumuńskie oblicze kulturowe takim, jakim ono jest. Z jej publikacji emanuje ogromna wiedza, poparta bardzo ważnym doświadczeniem empirycznym, będącym pokłosiem kilku dekad eksploracji terenowej wielu części Rumunii. Aktywność badawcza antropolożki pozwoliła dogłębnie poznać obserwowanych ludzi, zrozumieć ich mentalność, wyjaśnić sensy, jakie nadają otaczającej ich rzeczywistości [i] w komunikatywny sposób podzielić się tym doświadczeniem z czytelnikami, wypełniając w istotny sposób lukę w wiedzy o tym kraju. Mamy więc oto opracowanie przekazujące niebagatelny zasób wiedzy o przeszłości i teraźniejszości społeczno-kulturowej Rumunii, przyprawione solidną dozą antropologicznej refleksji. Jednym z atutów pracy, będącym konsekwencją zastosowanej metody, jest szerokie, ponadregionalne spojrzenie na wybrane zjawiska, pozwalające osadzić je w ramach europejskich czy światowych procesów społeczno-kulturowych [].

(z recenzji dr. hab. Eugeniusza Kłoska, prof. UWr)