Wola nie-wiedzy wykorzystuje teksty ponowoczesnego horroru filmowego i literackiego jako narzędzia służące do opisu świata późnej nowoczesności. W ten sposób przy użyciu obrazów, teorii i pojęć powiązanych z najnowszymi narracjami fantastycznymi autor przybliża i analizuje kluczowe problemy rzeczywistości. Prezentowana książka z pewnością nie ma charakteru monografii ponowoczesnych opowieści grozy, choć niewątpliwie jest próbą monograficznego opisu lęków późnej nowoczesności – dokonanego za pomocą utworów, w których lęki te artykułują się w sposób najbardziej wyrazisty, bo najsilniej skonwencjonalizowany. Wśród omawianych w niej pól problemowych znajdują się m.in.: schemat akcji opowieści grozy oparty na interakcji drapieżnik – ofiara; kulturowe strategie konstruowania „niemożliwego”; brytyjski horror folkowy i włoskie filmy giallo, lęk przed instytucjami totalnymi oraz paranoiczny potencjał wiedzy zdobywanej za pośrednictwem Internetu.