Zarysowana w tytule książki antynomia nauk ścisłych i humanistycznych ma długą historię i bogatą tradycję wykreowanych w tym sporze stereotypów. Wzmacniany mediami dyskurs potoczny podnosi kwestie nieużyteczności jednych i dehumanizacji drugich, co przekłada się w widoczny sposób na kreowane zainteresowanie odpowiednimi kierunkami nauki.

Niniejsza monografia jest krokiem mającym na celu zbliżenie postaw „ścisłowców” i humanistów poprzez spotkanie na gruncie fizyki, sztuki i literatury.

Pomimo niewątpliwych różnic dotyczących sposobów rozumienia rzeczywistości, jej badania, postrzegania, rozpoznawania, humaniści i fizycy mogą wzajemnie się inspirować, heurystycznie motywować, oświetlać pojęciami i terminami dotąd używany w sposób hermetyczny.


Zawarte w tomie spory i dyskusje fizyków, literaturoznawców, pedagogów, artystów, filozofów przedstawiają z różnych perspektyw te same wielkie idee, nurtujące człowieka, urzeczywistniając proroczą ideę Johna Brockmana „trzeciej kultury”. Powstała w ten sposób transcydyplinowa narracja, niezwykle intrygująca i mająca ogromną siłę kreacyjną, która zawsze i w każdym momencie dotyczy najważniejszego — pytania o sens.