Publikując zbiór dramatów, które stanowią materialne punkty odniesienia dla rozważań w poprzednich tomach, nie chodzi nam jednak o prostą konfrontację dwóch różnych perspektyw patrzenia na historię dramatu i dramatyzacji. Jak już wyjaśniałem, powiązania pomiędzy dramatami a tekstami analitycznymi mają charakter cząstkowy i pretekstowy. Trzeci tom Polski dramatycznej stać się zatem winien zaproszeniem do lektury dramatów oraz przywołanych w drugiej części wstępu materiałów historycznych, tworzących archiwum, do którego sięgali także autorzy dwóch wcześniejszych tomów. Antologia staje się tym samym rodzajem tropu, który zostawiamy czytelnikom, zachęcając ich, żeby zwrócili się w stronę materialnego archiwum.

W. Baluch