Wskazując na wybranych przykładach na cechy dyskursu słabego w polskich dramatach współczesnych, wychodzę z przeświadczenia, że to właśnie one pozwalają uchwycić specyfikę nowej fali dramatów pisanych przez młodych polskich autorów. Jednocześnie tak wyznaczona perspektywa badawcza pozwala wyjść poza sferę związków tematycznych tekstu z rzeczywistością i tym samym lepiej zdiagnozować miejsce dyskursu dramatycznego na tle szerokiego spektrum innych dyskursów kulturowych.