Opracowanie jest wynikiem wieloletnich badań autora nad procesem erozji materiałów trudnoobrabialnych. Genezą powstania pracy było opracowanie podstaw technologii obróbki elektroerozyjnej nowych materiałów stosowanych na narzędzia w przetwórstwie tworzyw sztucznych oraz stopów żarowytrzymałych i żaroodpornych stosowanych w przemyśle lotniczym i energetyce. Przeprowadzono badania teoretyczno-doświadczalne, których celem było poznanie wpływu energii wyładowania elektrycznego i gęstości strumienia ciepła na wskaźniki technologiczne obróbki wyżej wymienionych materiałów.
Istotną częścią prezentowanej monografii jest przedstawienie możliwości zastosowania płatków zredukowanego tlenku grafenu w dielektryku w celu poprawienia wskaźników technologicznych obróbki elektroerozyjnej.