Postać Lucyny Winnickiej – jednej z największych dam polskiego kina lat. 60. i 70. – przybliża dziennikarz prasowy Paweł T. Felis. W na poły biograficznym szkicu ten znany krytyk filmowy opowiada o karierze aktorki i omawia dzieła, które składają się na jej filmografię.

Przygoda Lucyny Winnickiej z filmem zaczęła się od „Gwiazdy frygijskiej” – adaptacji głośnej w latach 50. socrealistycznej powieści Igora Newerlego. Zanim aktorka otrzymała tę rolę, musiała przekonać do siebie Jerzego Kawalerowicza, reżysera tej realizacji kinowej. Zrobiła to tak skutecznie, że nie tylko zagrała Madzię, lecz także została jego muzą i żoną. Swoje najlepsze kreacje stworzyła w filmach męża. W „Pociągu” wcieliła się w napisaną specjalnie dla niej rolę Marty, tajemniczej pasażerki, uciekającej przed zawiedzioną miłością. Razem z Gustawem Holoubkiem zachwycała w „Grze” – fascynującym do dziś dramacie o małżeństwie przeżywającym głęboki kryzys. Na ekranie pojawiła się ostatni raz w 1977 r. Potem poświęciła się całkowicie dziennikarstwu i podróżom.