Stan wiedzy o rzemiośle złotniczym i mistrzach tej specjalności działających w XVIII w. w Gdańsku oraz o zakresie i rodzaju, jak również artystycznym wyrazie ich wytwórczości, mimo istniejących wielu niewiadomych, wydaje się zadowalający. Jest to bowiem jedno z tych rzemiosł artystycznych bujnie rozwijających się niegdyś w trzech wielkich miastach Prus Królewskich, w Gdańsku, Elblągu i Toruniu, ale również w ośrodkach mniejszych, nad którymi badania rozpoczęto jeszcze w końcu XIX w. Tym dotkliwiej można odczuć brak opublikowanych informacji o wyglądzie i wyposażeniu domu i warsztatu gdańskiego złotnika.
Pretekstem do wypełnienia tej luki jest zachowany w Archiwum Państwowym w Gdańsku pośmiertny inwentarz dóbr Simona Gottlieba Ungera, miejscowego złotnika, głównego bohatera niniejszej książki, którego działalność zawodowa przypadła na lata 1745-1762. (.) Inwentarz Ungera pozwala na dalsze rozszerzenie naszej wiedzy o narzędziach służących artystom rzemieślnikom przy obróbce metali szlachetnych oraz ich nazwach używanych w Gdańsku w XVIII w. Źródło to pozwala nam na przedstawienie domu, warsztatu oraz przykładów twórczości gdańskiego złotnika u schyłku nowożytnej świetności miasta.
Ze Wstępu