„Niniejszy tom jest próbą przedstawienia dziejów polskiego przemysłu hutniczego, metalowego, maszynowego, lotniczego i stoczniowego w okresie II wojny światowej. Jest to drugi tom serii opracowań poświęconych dziejom polskiego przemysłu w latach 1939-1945. Ujmuje w zasadzie dwa podstawowe aspekty tego zagadnienia, a mianowicie problem eksploatacji i zniszczeń przez okupantów przemysłu na ziemiach polskich i oporu polskiego, tj. walki z polityką grabieży i niszczeń podjętej przez polskich właścicieli fabryk, inżynierów, techników i robotników. Był to jeden front walki ekonomicznej naszego narodu z oboma okupantami.(...)
Oczywiście okres o którym piszemy, generalnie nie sprzyjał postępowi technicznemu ani modernizacji, gdyż był to czas wojny totalnej, w czasie której Niemcy rzucili wszystko na szalę zwycięstwa III Rzeszy. Nie interesował ich byt i los Polaków, standard ich życia ani zdrowie, a przemysł miał produkować głównie dla Wehrmachtu.(...)"

Hitler realizował swój plan ekspansji gospodarczej okupowanych krajów dla potrzeb Niemiec poprzez przerzucanie na te kraje kosztów i ciężaru wojny, grabienie dóbr, surowców, maszyn, środków spożycia, a także przez eksploatację siły narodu polskiego do pracy. Czynniki te budziły opór narodu polskiego, w tym polskiego przemysłu, w którym podjęto akcję na rzecz obniżenia produkcji wroga zarówno w zakresie ilościowym jak i jakościowym, hamując tym samym machinę wojenną wroga.

Publikacja powstała w koedycji z Instytutem Historii i Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach.