Wielkie straty kultury polskiej, także w zakresie publikacji, uzasadniają badania nad zachowanym piśmiennictwem lub przynajmniej śladami tego, co zaginęło częściowo bądź całkowicie. Opiniowana praca należy do tego właśnie nurtu, dokładniej mówiąc tak zwanych dzieł osieroconych (). Autorki ograniczają się do autorów i autorek żydowskich. Jest to problematyka ciekawa sama w sobie, niezależnie od kwestii dzieł osieroconych. W samej rzeczy praca zawiera wiele ciekawych spostrzeżeń na temat studenckiej młodzieży w Polsce w latach 19181939, zwłaszcza w Krakowie.