Przewodnik po sakramentarzach powstał jako pomoc dla osób zainteresowanych liturgią łacińską i księgami liturgicznymi w średniowieczu. W opracowaniu wykorzystano wydania i wcześniejsze wykazy sakramentarzy, studia im poświęcone, katalogi bibliotek i wystaw, a także informacje uzyskane z Internetu lub bezpośrednio z instytucji bibliotecznych. Dzięki współpracy z profesorami Giacomo Baroffio i Manlio Sodi przy realizacji projektu poświęconego katalogowaniu sakramentarzy i mszałów pochodzenia włoskiego udało się pozyskać informacje o wielu małych fragmentach sakramentarzy w zbiorach włoskich i zagranicznych.
Na opracowany przewodnik składa się 1179 jednostek opisanych sakramentarzy i ich fragmentów. Ze względu na znaczenie liturgiczne i historyczne do katalogu włączono także małe fragmenty sakramentarzy, które powstały przed XIII wiekiem i zachowały się jako pozostałości ksiąg utraconych lub rozczłonkowanych (membra disiecta). Poszczególne jednostki zawierają zwięzły opis dokumentu z podaniem jego miejsca przechowania i sygnatury, liturgicznego typu sakramentarza, stanu zachowania (palimpsest, fragment), liczby kart i ich wymiarów, czasu powstania i miejsca pochodzenia. Kolejne elementy to odniesienia bibliograficzne oraz sumaryczny opis zawartości treściowej na podstawie wydań i wcześniejszych opracowań, jak też odczytu z mikrofilmów (ok. 40 kodeksów). Nie zawsze jednak udało się uwzględnić wszystkie elementy opisowe, zwłaszcza gdy chodzi o małe fragmenty.

Fragment Przedmowy