Narody Europy rosły na tej samej glebie i czerpały z tych samch źródeł. ich konflikty plemienne, dynastyczne, religijne , państwowe czy ideologiczne były w gruncie rzeczy wojnami domowymi. Ich zjednoczenie było warunkiem zaprzestania jałowych i samobójczych konfrontacji; utrwalenia „wiecznego pokoju”, o którym marzył Immanuel Kant; wzniesienia wspólnych instytucji służących wspólnym celom; stworzenia właściwej podstawy do zachowania i umocnienia tożsamości, która w rozproszeniu byłaby zagrożona przez wasalizację. Bo narody Europy, nawet najliczniejsze i ujęte w sprawną organizację państwową, są wielkościami nieznacznymi w porównaniu z USA, Rosją, Chinami i rosnącymi potęgami Środkowego Wschodu oraz Azji Południowej.
Fragment ze wstępu