Starostowie Polski międzywojennej

Autor postawił przed sobą zadanie ukazania portretu zbiorowego poprzez: przeanalizowanie kariery starostów z uwzględnieniem genezy utworzenia stanowiska, ukazanie jego ewolucji, środowisk, z których wywodzili się kandydaci, specyfiki terytorialnej urzędowania, nominacji i zasad przeniesień, charakterystyki stanowiska służbowego, zasad starostów, ich życia prywatnego, postrzegania ich pracy przez otoczenie. Swoje rozważania zakończył na kwestii przejścia w stan spoczynku oraz życiu na emeryturze. Mamy wiec tutaj niejako prześledzenie całego procesu zawodowego (od nominacji do zwolnienia) tej grupy zawodowej, z przełożeniami na życie prywatne. Ukazanie aparatu administracyjnego z takiej perspektywy jest niezwykle ważne, ale i bardzo skomplikowane. Autor zmuszony był do szukania odpowiedzi na nurtujące go pytania w licznych źródłach archiwalnych. Przeprowadził rzetelną analizę zgromadzonego materiału i wyciągnął wartościowe konkluzje. W konsekwencji uzyskaliśmy monografię przedstawiającą w interesujący sposób starostów jako grupę zawodową i wypełniającą lukę w dotychczasowej historiografii. Za podjęcie tego problemu i sposób jego realizacji, należą mu się słowa uznania.
Dr hab. Robert Litwiński, prof. UMCS, z recenzji