Ta świetnie napisana książka to panorama translacyjnej i komparatystycznej humanistyki wsparta na przęsłach nauk biologicznych (anatomii porównawczej) i ścisłych, chronologicznie sięgająca początków retoryki oraz filologii - jako dziedzin zasilających komparatystykę - i zamykająca się na ostatnich dziesięcioleciach spod znaku zwrotu translacyjnego oraz humanistyki cyfrowej. Rozdział powojenny komparatystycznej humanistyki zajmuje szczególne miejsce w owym dorzeczu postaw, doświadczeń, metodologii. Autor pokazuje, jak przymusowa dyslokacja doprowadziła do otwarcia komparatystyki nie tylko na translację, ale i na transnarodowość, wspólnotową perspektywę oraz dyskurs postkolonialny.
prof. Bożena Shallcross, The University of Chicago

Traktując komparatystykę jako figurę translatio, przekładu i przeniesienia, i jednocześnie umieszczając jej główne strategie mediacyjne w samym centrum akademii, Tomasz Bilczewski przyznaje humanistyce (którą komparatystyka reprezentuje w sposób przykładny) rolę kulturowej mediacji między coraz bardziej oddalającymi się od siebie obszarami wiedzy i działania, teorii i praktyki, słów i aktów, w końcu uniwersytetu i pozauniwersyteckiej rzeczywistości. Książkę Tomasza Bilczewskiego należy uznać za imponującą i przekonującą próbę przebudowania współczesnej humanistyki za pomocą narzędzi pochodzących z dziedziny badań porównawczych i przekładoznawczych.
prof. Michał Paweł Markowski, University of Illinois at Chicago i Uniwersytet Jagielloński