Obozy jenieckie w wojnie secesyjnej 1861-1865

Pierwsze w polskiej literaturze przedmiotu studium poświęcone problematyce obozów jenieckich z okresu wojny secesyjnej. Prezentowana praca stanowi rozszerzoną wersję rozprawy doktorskiej obronionej w 2011 r. w Instytucie Historii i Nauk Politycznych Uniwersytetu w Białymstoku. Zagadnienia dotyczące statusu prawnego jeńców, ich wymiany oraz systemów obozów w amerykańskiej wojnie domowej nie doczekały się jak dotąd w Polsce choćby fragmentarycznego opracowania. Brak jest też publikacji omawiających zbrodnie wojenne dokonywane na jeńcach Północy i Południa. Obozy w Andersonville, Libby, Salisbury, Florence i w wielu innych miejscach słusznie były nazywane przez współczesnych „najlepszymi przykładami piekła na ziemi”. Niezdrowy klimat, nieopatrzone rany, fatalne warunki higieniczne, głód oraz stłoczenie na małej przestrzeni przyczyniały się do szybkiego rozwoju wśród jeńców najrozmaitszych chorób. Schwytanych podczas próby ucieczki jeńców poddawano po obu stronach najwymyślniejszym karom. Historycy w Stanach Zjednoczonych przez długi czas przeważnie pomijali w swoich badaniach tematykę obozów. Sposób traktowania jeńców wojennych i istnienie systemów obozowych stanowiły dla Amerykanów trudny i bolesny problem. Do dziś nie wszystkie kwestie dotyczące jeńców wojennych w amerykańskiej wojnie domowej zostały opracowane.