Pierwsza powieść w literaturze światowej, której akcja toczy się w absolutnej pustce – pisze o Małym palcu Buddy sam autor. W rzeczywistości rozgrywa się ona jednocześnie w dwóch, równie nierealnych i groteskowych płaszczyznach – w roku 1919 w dywizji Czapajewa, w której główny bohater Piotr Pusto jest komisarzem, oraz w szpitalu psychiatrycznym w latach 90., gdzie ten sam Piotr Pusto poddawany jest eksperymentalnym badaniom. W tej szalonej, drwiącej z wszelkich konwencji i zasad powieści mamy do czynienia nie tylko z kpiną z mitu Czapajewa i majaczeniami pacjentów. Pojawiają się tu wątki wojny domowej, filmów z Arnoldem Schwarzeneggerem, odwołania do Platona i Philipa Dicka, oglądamy środowisko mafii i moskiewskiego półświatka, a wszystko to składa się na przebogatą feerię nieprawdopodobnych pomysłów, efektownych zwrotów akcji, urzekających opisów prawdziwej miłości, a nade wszystko swoistej filozofii.
Powieść Mały palec Buddy (oryginalny, ale za zgodą autora zmieniony w większości przekładów tytuł to Czapajew i Pustota) uczyniła Pielewina najpoczytniejszym pisarzem rosyjskim.