Zjawiskiem desemantyzacji języka zajmowałem się już kilkakrotnie w kontekście opisu i rekonstrukcji samego zagadnienia. Konieczne wydaje mi się jednak również zastanowienie się nad funkcjami i sposobami generowania owej desemantyzacji oraz (a to ważniejsze) przyjrzenie się w tym wymiarze relacji języka do komunikacji, czyli różnicy między mówieniem a komunikowaniem. Powstaje bowiem pytanie, na ile desemantyzacja dotyczy (tylko) mówienia, a na ile (już) komunikowania. () Nie będą nas tu interesować same przykłady desemantyzacji tych jest bez liku; co celniejsze przytoczę niżej w roli egzemplifikacji lecz przede wszystkim samo zjawisko oraz jego funkcje. A już teraz mogę zaryzykować tezę, że desemantyzacja nie jest nigdy jedno- lecz wielofunkcyjna.