"Istotny pożytek wiary polega przede wszystkim na tym, iż człowiek realizuje przez nią dobro swojej rozumnej natury. Realizuje je, dając odpowiedź Bogu, a odpowiedź ta jest powinnością. Jest to zarazem powinność wobec samego siebie" - tą wypowiedzią św. Jan Paweł II pokazał najbardziej wewnętrzną więź zachodzącą między wiarą i człowiekiem. Stanowi ona trafne połączenie tradycyjnej teologii wiary, która koncentrowała się na ukazaniu jej specyfiki zakorzenionej w objawieniu Bożym, z jej nowymi tendencjami, które starają się ją ująć w głębokiej odpowiedniości do oczekiwań i poszukiwań duchowych człowieka.

Dzisiaj staramy się rzeczywiście ukazać wiarę jako "pożyteczną" dla człowieka, oczywiście w najwznioślejszym znaczeniu tego słowa. Człowiek przez wiarę teologalną, wyrastającą z mocy łaski Bożej i przeżywaną w Kościele, staje się w pełni człowiekiem.