Drugi tom źródłowej biografii Jana Józefa Lipskiego, legendarnej postaci opozycji już od 1945 r. obejmuje lata 1968–1991: represje po Marcu ’68, próby zorganizowania protestów inteligencji po masakrach robotników w Grudniu ’70, początki i działalność Komitetu Obrony Robotników z ważną, mediacyjną rolą Lipskiego, epokę pierwszej „Solidarności”, uwięzienie Lipskiego po strajku w „Ursusie” po wprowadzeniu stanu wojennego, jego usunięcie z pracy, więzienie, procesy, próba utworzenia Komitetu Obywatelskiego Przeciw Przemocy po zabójstwie ks. Jerzego Popiełuszki, próby odrodzenia opozycji, wreszcie współtworzenie Polskiej Partii Socjalistycznej i działalność jako senatora – lojalnego wobec rządu Tadeusza Mazowieckiego, ale krytycznego wobec planu Balcerowicza, szukającego rozwiązań chroniących ludzi przed beztroskim wdrażaniem kolejnej ideologii, tym razem neoliberalnej.