Książka zawiera opis dwu, konkurencyjnych, wzajemnie się wykluczających wersji śmierci prezydenta stolicy Stefana Starzyńskiego. Zarówno tej, zgodnie z którą został on zastrzelony przez gestapowców w 1939 roku w Warszawie albo w jej okolicach, jak i tej, zgodnie z którą rozstrzelano go w 1943 roku, jako „specjalnego” więźnia KL Dachau.
Śledztwo autora książki, podparte nowoodkrytymi dokumentami, w tym zeznaniami osób, z którymi stykał się Starzyński, prowadzi do konkluzji wyraźnie potwierdzającej jedną z przedstawionych wersji zdarzeń. Obok rozstrzygnięć dotyczących ostatnich dni Stefana Starzyńskiego, publikacja pokazuje też jego postać jako bohaterskiego prezydenta okupowanej stolicy, współtwórcy Służby Zwycięstwu Polski i w końcu więźnia Rzeszy.