„Między lasem a wodą” to druga część trylogii opisującej wędrówkę Patricka Leigh Fermora przez Europę – od Hoek van Holland aż po Konstantynopol – podjętą w czasie burzliwym i niepokojącym, niespełna rok po dojściu Hitlera do władzy. Ten etap pieszej eskapady Fermor rozpoczął na Moście Marii Walerii przy ówczesnej granicy czechosłowacko-węgierskiej, zakończył zaś u Żelaznych Wrót, oddzielających Karpaty od Gór Wschodnioserbskich.
Proza Fermora łączy tęsknotę za młodością, z dojrzałą erudycją pisarza, to zapis zdarzeń sprzed lat i świata sprzed katastrofy, widzianych z czułością, ale i z dystansem. Świadectwo potęgi pamięci, wyobraźni, odwagi swobodnych dociekań, w których liczy się tylko to, co rzeczywiście przeżyte, przemyślane i zrozumiałe po latach.