"Sekwencja z Widmowa" Rzeźnia lub szczalnia, dwa tylko ruchy dźwigarem w klatce pełnej zatopionych precjozów, ale huczy i obojętnie fuka, gdy kończy się przebieg szczękowego mechanizmu, zeskok w ramiona tego, który kocha bez względu na porę, bez zasad dób, biegniesz na macanego w olej upalnej nocy, przysiadasz w kąciku relaksu i masz zaniemówione oczy, z którymi nie wiesz co zrobić, na nic nie patrzeć, Widmowo, ale to tam właśnie lokuje się moment zawahania, w którym go odnajdziesz, ślepa lecz wciąż zaradna, bez wspomnień bliskich, dalszych już się nie ma.