Żyłam w ukryciu

Historia niemieckiej Żydówki ocalałej z Holocaustu.
Berlin 1942: aresztowanie przez gestapo wydawało się nieuchronne. Młodziutkej Marie Jałowicz jednak udało się przeżyć – w ukryciu. Ponad 50 lat później Marie Jalowicz Simon po raz pierwszy opowiedziała swoją historię. Opowieść nagrano na 77 taśmach, które stanowią podstawę dla tego niezwykłego świadectwa minionego czasu. W sposób otwarty i bezpośredni, dzień po dniu, Marie Jalowicz opisuje wszystko, co składało się na rzeczywistość nazistowskiego Berlina. Ona sama, żeby przeżyć, potrzebowała fałszywych dokumentów, bezpiecznych kryjówek oraz ludzi, którzy byli w stanie jej pomóc. Na próżno próbowała wyemigrować z Niemiec poprzez pozorowane małżeństwo z pewnym Chińczykiem czy przez Bułgarię uciec do Palestyny. W międzyczasie znalazła schronienie w środowisku artystów i żyła w jednym pokoju z pracownikiem fizycznym pochodzącym z Holandii. Za każdym razem ratowały ją z opresji jej ogromna odwaga i błyskotliwość. Książka to szczera relacja niezwykłej młodej kobiety, której nieprawdopodobnie silnej woli życia nic nie było w stanie złamać.
Niezwykła, porywająca, mądra i warta lektury książka.
Soeren Stache
Tej zapierającej dech relacji Marie Jalowicz Simon po prostu nie można przegapić!
„Frankfurter Allgemeine Zeitung”
Rewelacyjna książka!
„Die ZEIT”
Szczera, przełamująca tabu opowieść o przetrwaniu.
„Jüdische Allgemeine”
Relacja młodej kobiety, która przeszywa aż do szpiku kości (…). Teraz dopiero nadszedł właściwy czas, żeby jej niewiarygodna historia została opowiedziana.
„ZDF”
Absolutna rewelacja.
„Berliner Zeitung”
Marie Jalowicz, córka żydowskiego prawnika, urodzona w 1922 roku, przeżyła czasy nazistowskie, ukrywając się w Berlinie. Po wyzwoleniu w 1945 roku zamieszkała na stałe w stolicy Niemiec i została profesorem literatury antycznej oraz historii kultury na Uniwersytecie Humboldta. Jej syn Hermann Simon, dyrektor Fundacji Nowej Synagogi w Berlinie – Centrum Judaicum, poprosił ją, żeby opowiedziała historię swojego przetrwania, a następnie nagrał ją na kilkudziesięciu taśmach. Na tej podstawie pisarka i dziennikarka Irene Stratenwerth razem z Hermannem Simonem opracowali tę książkę. Marie Jalowicz Simon zmarła w 1998 roku w Berlinie.