Analizując współczesne konflikty badacze przywiązali się do podejścia zakładającego, że zapobieganie konfliktom polega na poszukiwaniu czynników, które stymulują konflikt, po to, by je usunąć. W takim rozumieniu zapobieganie konfliktowi oznacza zminimalizowanie jego gwałtownych przejawów i dotyczy często późnych etapów jego rozwoju. Tymczasem postępowi badań i pogłębieniu naszego poznania służy spojrzenie na problem zapobiegania od drugiej strony, to jest próba identyfikacji głównych czynników, które sprzyjają pokojowym relacjom między rozmaitymi uczestnikami stosunków społecznych oraz dążenie do sporządzenia jak najpełniejszej listy dostępnych środków ułatwiających ich upowszechnianie. Stosowanie zaawansowanego zapobiegania konfliktom oznacza w tym kontekście maksymalizowanie pokojowych rozwiązań, które wykluczają wybuch przemocy i odnoszą się przede wszystkim do wczesnych etapów rozwoju konfliktu. W tym właśnie kierunku podążają autorzy prezentujący swoje rozważania w niniejszym tomie.