Każda wiarygodna teoria demokracji musi odnieść się między innymi do takich dwóch żywotnych kategorii jak patriotyzm i obywatelskość. Upolitycznienie tych kategorii, manipulowanie nimi według potrzeb i doraźnych interesów, prowadzi do partykularyzmów zagrażających procesom edukacji dla demokracji. Konieczne jest zatem tworzenie warunków rozumienia i doświadczania patriotyzmu oraz bycia obywatelem, a zwłaszcza takich elementów obywatelskiego uczestniczenia, jak: podejmowanie decyzji i kształtowanie oraz artykułowanie preferencji. Kolejne studia, rozprawy i eseje składające się na ten tom pomyślane są więc jako przesłanki argumentów przeciw jednowymiarowemu podejściu do rozwoju człowieka i do zmiany społecznej oraz przeciw tym systemom myślowym, które ograniczają ludzkie poznanie i samodzielne decydowanie. W gruncie rzeczy interesuje nas odpowiedź na pytanie: Jak zapobiec niepomyślnym tendencjom osłabiającym więź społeczną, a tym samym jak przywrócić społeczne zaufanie i obywatelskie zaangażowanie?
Rzadko natrafiam na prace zbiorowe, które z jednej strony są bardzo potrzebne ze względu na aktualność podjętych tematów w stosunku narastających problemów społecznych wymagających pilnego rozwiązania, a z drugiej strony nie są powierzchownym, niejako automatycznym odzewem na zaistniałe zapotrzebowanie społeczne. Recenzowana książka jest tego typu rzadkością. Trafia idealnie w samo centrum wywołanych przez klasę rządzącą problemów edukacyjnych, a jednocześnie nie ulega presji pospiesznego, a więc także płytkiego udzielania odpowiedzi diagnostycznych i równie silnej presji akceptowania bezrefleksyjnego rozwiązań, które są preferowane przez polityków.

Z recenzji prof. S. Kowalika