Reportaże Josepha Zárate – laureata nagród im. Ortegi y Gasseta w 2016 oraz Gabriela Garcíi Márqueza w 2018 są o ludziach, którzy muszą stawić czoło potężnym przeciwnikom, żeby bronić swoich rodzin, ziem i przekonań. Trzy pozornie różne historie, które rozgrywały się w Ameryce Łacińskiej, łączą się ze sobą w wielu punktach. Ich bohaterami są zwyczajni ludzie, którzy reprezentują nadzwyczajne postawy. Asháninkowie z Saweto wraz z Edwinem Chotą walczą z nielegalną wycinką drzew. Ich sprzeciw wobec nadużyć władzy spotyka się z krwawymi represjami, a sam Chota płaci najwyższą cenę za chęć pomocy innym. Máxima Acuna – prosta kobieta zajmująca się uprawą roli – staje się ikoną walki o prawa do ziemi w Peru i nieustępliwym przeciwnikiem dla przedsiębiorstwa wydobywającego złoto. Osman Cunachí jest jedenastoletnim chłopcem, który bardzo wcześnie poznał co to bieda, cierpienie i kłamstwo. Firma, która doprowadziła do skażenia wody w jego miejscowości, zmienia życie mieszkańców na zawsze. Toczą wojny, których oficjalnie nikt wojnami nie nazywa.