"Warszawa Kryminalna" II - drugi tom reportaży sądowych Heleny Kowalik to pitawal głośnych procesów karnych ostatnich pieciu lat, jakie toczyły się w stołecznych sądach. Autorka nadal tak dobiera tematykę spraw karnych, aby tworzyły panoramę charakterystycznych przestępstw we współczesnej Warszawie.
W tomie drugim panorama głośnych medialnie przestępstw rozszerza się o kolejne nowe odsłony, m.in. przestępstwa tzw. białych kołnierzyków, czyli prominentnych urzędników, którzy decydowali o dużych inwestycjach w stolicy i ulegli (albo zostali niesłusznie posądzeni) pokusie wzięcia łapówki. Czytelnicy znajdą też w pitawalu odpowiedź na pytanie, jak to się stało, że skarb państwa poręczał ogromne kredyty na inwestycje, które nigdy nie zostały zrealizowane, a pieniądze podatników przepadły. I gdzie są winni, czy w ogóle są?
Z kolei sprawy sądowe dotyczące nowego obyczaju pokazują wypaczenie pojęcia wolności słowa, bądź też niedawno sklasyfikowane prawnie sytuacje, w których dochodzi do psychicznego molestowania drugiej osoby.
Jest też w "Warszawie Kryminalnej II" rozdział spraw sądowych, których by nie było, gdyby sprawcami nie targały odwieczne uczucia - miłości, a potem nienawiści. Okazuje się, że atrybutami tych emocji mogą być butelka z kwasem solnym, pistolet, czy oczernianie w Internecie.
Reportaże zamyka dyskusja o tym typie przestępcy i przyczynach odwlekających się na długie lata wyroków sędzi orzekającej m.in. w sprawach "białych kołnierzyków" z adwokatem, wykładowcą prawa na wyższej uczelni.

Helena Kowalik jest autorką powieści Człenio (2008) i Córka Kaina (2009) oraz zbiorów reportaży: Wyjście z lasu (1977), Pan wiesz, skąd ja jestem (1978), Chleb, który nie bodzie (1978), Mielizna (1978), Mali ludzie Gierka (1990), Opolski exodus (1990), Warszawa kryminalna (2010). Wydawała także swoje reportaże w seriach Ekspres reporterów i Białe plamy, a także w cyklu Reporterzy na tropie. Za osiągnięcia reporterskie otrzymała I Nagrodę im. Ksawerego Pruszyńskiego oraz III Nagrodę im. B. Prusa.