W tajnej służbie

Sensacyjne wspomnienia generała Mieczysława Słowikowskiego pseudonim „Rygor”
Oficer przedwojennej „Dwójki” po klęsce Francji z własnej inicjatywy organizuje świetnie działające szlaki przerzutowe dla polskich żołnierzy chcących kontynuować walkę w Anglii.

Od maja 1941 do września 1944 r. jest szefem ekspozytury polskiego wywiadu w Afryce Północnej, gdzie współpracuje m.in. z majorem Ciężkim, członkiem zespołu, który złamał szyfry Enigmy. Pod przykrywką zamożnego biznesmena prowadzi śmiertelnie niebezpieczną grę z władzami Vichy i niemieckimi tajnymi służbami. Wraz ze swymi agentami zbiera informacje, które okazały się kluczowe dla sukcesu operacji „Torch” – lądowania aliantów w Afryce Północnej 8 listopada 1942 r.

W ocenie Londynu major Słowikowski stworzył najważniejszą i najlepiej zorganizowaną z ekspozytur polskiego wywiadu w okresie II wojny światowej. Mimo że w czasie wojny Amerykanie i Anglicy przyznali „Rygorowi” wysokie odznaczenia, przez dziesiątki lat jego osiągnięcia przypisywali własnym służbom, a sam bohater - uznany w komunistycznej Polsce za zdrajcę - zmarł w zapomnieniu jako londyński emigrant.

Generał brygady Mieczysław Słowikowski (1896-1989) w latach 1915-1917 należał do Polskiej Organizacji Wojskowej, a od 1918 r. do Wojska Polskiego. Walczył w wojnie polsko-bolszewickiej w 36. Pułku Piechoty Legii Akademickiej. W 1925 r. ukończył Wyższą Szkołę Wojenną. Po zakończeniu studiów został przydzielony do Oddziału IV Sztabu Generalnego Wojska Polskiego. W latach 1937-1939 r. był kierownikiem placówki zagranicznej Oddziału II SG WP w konsulacie w Kijowie. Po wybuchu wojny przedostał się do Francji, gdzie pracował w Oddziale II Sztabu Naczelnego Wodza w Paryżu. Po upadku Francji organizował ewakuację polskich żołnierzy oraz wywiad na południu kraju. W latach 1941-1944 r. pełnił funkcję szefa Ekspozytury Oddziału II w Afryce Północnej z siedzibą w Algierze i przybrał pseudonim "Rygor". Po zajęciu Afryki Północnej przez aliantów był szefem Oddziału II Inspektoratu Zarządu Wojskowego w Londynie. Został zdemobilizowany w 1947 r. Osiadł w Londynie, gdzie spędził resztę życia. Za swe zasługi otrzymał wiele odznaczeń: Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Niepodległości, Krzyż Walecznych, Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami, Srebrny Krzyż Zasługi, brytyjski Order of the British Empire, amerykański Legion of Merit.