"Trzeba świat zbawić!" - napisał Dariusz Karłowicz w zakończeniu tej książki. Słowo to pokazuje sedno rozmowy, która się w niej toczy. I nie chodzi o postawę wyższości wobec świata, ani wobec kogokolwiek czy czegokolwiek w nim, ale o zrozumienie tego, co jest, i o uczestnictwo w wielkiej rozmowie, w której ten świat zostaje zarazem trzeźwo osądzony, porzucony i na nowo przyjęty. Karłowicz wprowadził do niej bohaterów, o których wielu dziś nie pamięta i nie myśli - pierwszych filozofów chrześcijaństwa - pokazując, jak bardzo ich pytania mogą być naszymi.
Ks. Tomasz Węcławski