[Sir Frederick Maurice] napisał (...) – jak sam dokładnie ujął – krytyczną analizę strategii Lee. Nie jest to nieobiektywna pochwała, akceptacja wszystkiego co zrobił Lee, tylko dlatego, że on to zrobił. Jest to analiza powściągliwa, którą należy docenić szczególnie za jej umiarkowanie, szczerość oraz zwrócenie uwagi na to, co sir Frederick uznał za błędy generała Lee. Przede wszystkim jest to analiza autorstwa człowieka, który – jak żaden inny autor anglojęzyczny – łączy w sobie rzemiosło historyka i zmysł strategiczny doświadczonego i znakomitego żołnierza. Lee był przedmiotem prac historyków, którzy nie byli strategami, oraz strategów, którzy udowodnili, że nie byli historykami. Generał sir Frederick jest jednym i drugim.