Książkę rozpoczyna artykuł prof. Petera G. Fedora-Freybergha – lekarza i psychologa zajmującego się prenatalnym i perinatalnym okresem życia ludzkiego. Zwraca on uwagę na ten najwcześniejszy okres ludzkiego życia jako na czas prowadzenia „profilaktyki pierwotnej”, w którym kształtują się ludzkie zasoby i deficyty. Kolejny tekst, mgr Ivety Petrikovej, prowadzi po trudnych drogach rozważań naukowych dotyczących definiowania początku życia ludzkiego. Dr Emilia Lichtenberg-Kokoszka podejmuje próbę epigenetycznego spojrzenia na prenatalny okres życia człowieka. Prof. Eleonora Bielawska-Batorowicz podejmuje się znalezienia naukowej odpowiedzi na trudne pytanie o to, czy niepłodność i wspomagana prokreacja modyfikują więź rodziców z dzieckiem i jego rozwój. Mgr Maria Wojaczek przybliża wybrane aspekty budowania więzi z dzieckiem w prenatalnym okresie życia. Mgr Ewa Janiuk przybliża prenatalny okres życia jako temat edukacji przedporodowej. Dr Adam Klasik oraz mgr Anna Rawska przybliżają wpływ samooceny, kontroli emocjonalnej i przekonań o własnej skuteczności na występowanie stresu pourazowego u kobiet po poronieniu. Mgr Piotr Kierpal podejmuje się wyjaśnienia ważnej kwestii, jaką jest wpływ muzyki relaksacyjnej na człowieka, w tym na matkę i jej poczęte dziecko. Mgr Paweł Brudek ukazuje rolę dziadków we wspieraniu rozwoju dziecka w prenatalnym okresie życia z perspektywy teorii gerotranscendencji Larsa Tornstama. Mgr Paulina Kołosowska przedstawia wywiad prenatalny i genogram jako cenne źródła informacji o zasobach i deficytach człowieka.
Zawarte w niniejszej publikacji artykuły są owocem szóstej ogólnopolskiej, a pierwszej międzynarodowej konferencji naukowej na temat: „Prenatalny okres życia człowieka. Zagadnienie interdyscyplinarne”, zorganizowanej przez Wydział Teologiczny oraz Instytut Nauk Pedagogicznych Uniwersytetu Opolskiego oraz Diecezjalną Fundację Obrony Życia, pod patronatem Wicemarszałka Województwa Opolskiego Romana Kolka. Konferencja odbyła się 19 listopada 2014 roku.