Artur Żmijewski, Paweł Althamer, Jaśmina Wójcik, Tomáš Rafa, Nada Prlja, Bartosz Szydłowski, Monika Strzępka, Jonas Staal, Katarzyna Górna, Thomas Richards to tylko niektórzy twórcy przywoływani w książce Igora Stokfiszewskiego.
W zebranych tu trzynastu esejach autor prezentuje i analizu­je praktyki z zakresu kultury społecznej, teatru wspólnoty i teatru poli­tycznego, sztuki ze społecznością, sztuki politycznej i artywizmu, które oddziałują na kształtowanie się demokratycznej kultury. Poprzez egze­kwowanie prawa do kultury opisywane twórczynie i twórcy przyczyniają się do usta­nowienia prawdziwej demokracji i przeciwstawiają się „polityce braku litości”, która przybiera na sile.
Stokfiszewski apeluje o ustanowienie nowego ładu w kulturze opartego na realizacji prawa do kultury będącej dobrem wspólnym, który byłby zdolny wesprzeć starania na rzecz ustanowienia społeczeństwa, gdzie kluczowe będą równość, empatia, podmiotowość, wspólnotowość, samoorganizacja, samostanowienie i samo­rządność.