Zdając sobie sprawę z tego, jak dużą wartość artystyczną, historyczną i edukacyjną mają kroniki nagrane podczas Powstania Warszawskiego przez operatorów Biura Informacji i Propagandy Armii Krajowej, Muzeum Powstania Warszawskiego postanowiło zdmuchnąć kurz, jaki zgromadził się na tych taśmach przez 70 lat. Twórcy zaczęli od poprawy jakości materiałów:
nadali im kolor, oczyścili ze skaz powstałych w wyniku ekstremalnie trudnych warunków nagrywania, a na końcu udźwiękowili.
Powstał obraz wymykający się podziałowi na tradycyjne gatunki filmowe. Potraktowane to zostało jako atut i uznane, że „Powstanie Warszawskie” będzie pierwszym na świecie dramatem wojennym non-fiction.

Staram się dobrze robić swoją pracę w filmie i umiem ocenić pracę ludzi, którzy tworzą filmy. Myślę, że tutaj ta praca została wykonana bardzo dobrze.
Allan Starski, polski scenograf filmowy i teatralny, laureat Oscara

Jestem starym wyjadaczem, mało co mnie rusza w kinie i trudno manipulować moimi emocjami. Czasem nawet posądzam sam siebie o cynizm. A jednak tym razem poddałem się. Po wyjściu z kina zamknąłem się w samochodzie, włączyłem na cały regulator muzykę i głośno płakałem.
Tomasz Raczek, krytyk filmowy