Ze wstępu dr. Krzysztofa Kawęckiego z Instytutu Dziedzictwa Myśli Narodowej im. Romana Dmowskiego i Ignacego Jana Paderewskiego:
W 100. rocznicę pierwszego wydania dzieła Feliksa Konecznego „Polskie Logos a Ethos” Wydawnictwo Miles przypomina tę jedną z najważniejszych prac wybitnego historiozofa. Po raz pierwszy przedstawił w niej definicję cywilizacji, która stała się fundamentalnym założeniem jego myśli. W ujęciu tym cywilizacja to „metoda ustroju życia zbiorowego”, która określa w jaki sposób dane społeczności odnoszą się do pięciu kategorii bytu: dobra (moralności), prawdy (przyrodzonej i nadprzyrodzonej), zdrowia, dobrobytu oraz piękna. Pierwsza i najważniejsza zasada prawa dziejowego mówi: „nikt nie może być cywilizowany na dwa sposoby”. Pomiędzy cywilizacjami nie może być syntez, a próby ich wprowadzenia kończą się zdominowaniem jednej cywilizacji przez drugą (najczęściej przez tę, która nakłada mniejsze obowiązki moralne), bądź też powstaniem acywilizacyjnej mieszanki niezdolnej do rozwoju. Cywilizacje różnią się w poglądach na wszystkie kategorie bytu – w odmienny sposób widzą dobro i zło, piękno i brzydotę, prawdę i fałsz.