Po upokarzającej klęsce pod Manzikertera pogrążone w wewnętrznym konflikcie Bizancjum na pewien czas przestało odgrywać znaczącą rolę w regionie. Kryzys związany z klęską głodu i rebelią Nasir ad-Dawli mocno osłabił egipskich Fatymidów. Gwałtownie przerwana kampania przeciwko Egiptowi i problemy państwa seldżuckiego na wschodzie odwróciły uwagę Alp Arslana od Syrii i zmusiły go do tragicznie zakończonej wyprawy do Transoksanii. Dawne sojusze straciły na znaczeniu. Ta sytuacja nie miała trwać długo. Już wkrótce wezyr Badr al-Gamal T zaprowadzi porządek nad Nilem i przywróci siłę państwu Fatymidów. W 1081 roku tron konstantynopolitański dostanie się w ręce jednego z najwybitniejszych cesarzy, jacy kiedykolwiek rządzili Bizancjum, Aleksego Komnena. Z kolei syn i następca Alp Arslana, Malikszah także upora się z krótkotrwałym kryzysem sukcesyjnym i sułtan przypomni sobie o Syrii. Zanim jednak wielcy gracze wrócą do gry, pojawi się okazja dla ambitnych lokalnych przywódców i awanturników, by wykroić dla siebie kawałek z syryjskiego tortu.