Mowa uczuć to praca ważna i potrzebna. Stanowi ona ważny głos w dyskusji dotyczącej genezy i odrębności polskiej powieści nowożytnej. Jest przy tym erudycyjnym podsumowaniem wieloletnich badań samej autorki, jak i innych badaczy przywołanych w tekście. Wnikliwe obserwacje, dotyczące wyłaniania się polskiej powieści sentymentalnej, reprezentowanej w książce przez Malwinę, czyli domyślność serca Marii z Czartoryskich Wirtemberskiej oraz Dziennik Franciszki Krasińskiej Klementyny z Tańskich Hoffmanowej – a więc realizacje z początków XIX wieku – zostały wtopione w szeroki kontekst komunikacyjny z uwzględnieniem oralnego residuum, towarzyszącego tym fazom piśmienności, czy też kategorii „pamięci tekstu” jako składowej kultury pamięci epok dawnych. Wzbogaca to całą książkę także o wartościowy wymiar teoretyczny.
(z recenzji wydawniczej prof. Marka Prejsa)