Literackie portrety żołnierzy wyklętych Esej o literaturze polskiej lat 1948–2010

„Książka Soleckiego zajmuje się historią zakłamywania i (niezbyt niestety budującą, objętościowo skromną) historią odkłamywania naszych dziejów przez literaturę. Słabość, ułomność, nieśmiałość połączona niemal z poczuciem winy tych prób odkłamywania bierze się stąd, że prawie wszyscy wybitni pisarze krajowi wzięli udział w fałszowaniu rzeczywistości w interesie komunistycznej władzy i własnym. Znani literaci przez lata dorabiali najwznioślejszą ideologię do najpotworniejszych zbrodni. Na ich kłamstwach wyrosły autorytety moralne i finansowe – ujawnienie prawdy zagraża interesom zbyt wielu ludzi. W Polsce wciąż trwa walka AK i UB. Teraz II pokolenia AK i II pokolenia UB.
Dobrym, znakomicie pogłębiającym pracę zabiegiem Soleckiego jest połączenie analizy literackiej z przypomnieniem historycznego tła wydarzeń. Unaocznia to ogrom fałszu i pogardę literatów propagandzistów nie tylko dla prawdy, ale także dla czytelników. Nic nie jest tak zabójcze dla kłamców i ich dzieł jak przypomnienie faktów i słów. Solecki to właśnie robi”.
Bohdan Urbankowski