Drugi tom listów Witkacego do żony zawiera 321 listów z lat 1928–1931. To istotny okres w jego życiu i twórczości. Pisze wtedy najważniejszą powieść Nienasycenie i w listach szczegółowo informuje Jadwigę o pracy nad wersją brulionową, a potem nad czystopisem. Przygotowuje także książkę polemiczną Ostatnia pigułka dla „wrogów”, której nie zdołał wydać i która zaginęła. W roku 1930 intensywnie pracuje nad broszurą o narkotykach, w której wykorzystuje swoje doświadczenia i eksperymenty z narkotykami (m.in. z peyotlem), a potem rozpoczyna pisać ostatnią powieść, Jedyne wyjście. Boryka się z różnymi chorobami i kłopotami materialnymi, a jego małżeństwo przeżywa poważny kryzys. Jedną z przyczyn jest romans z młodszą o siedemnaście lat mężatką, który przysparza mu wiele przykrych i dramatycznych przeżyć. Trudny rok 1931 zamyka śmierć matki, Marii Witkiewiczowej. Ze wszystkich tych spraw i zdarzeń Witkacy spowiada się w listach do żony.

Nowa edycja została uaktualniona o odsyłacze do kolejnych tomów Dzieł zebranych Witkacego, które od 2005 roku ukazały się nakładem PIW-u, a więc poza Listami do żony tomy 2, 3 i 4, przede wszystkim do dwóch dotąd wydanych tomów Listów (do rodziny, przyjaciół, znajomych i tzw. wrogów), Pism krytycznych i publicystycznych czy tomu filozoficznego Nauki ścisłe a filozofia i inne pisma filozoficzne. Tworzy to aktualną sieć odniesień, przynosi stan wiedzy na chwilę obecną. Poza tym poprawiono biogramy niektórych osób, uściślono daty śmierci, urodzin, rozbudowano biogramy o nieznane wcześniej fakty, wciąż odkrywane przez witkacologów, kilka razy sprostowano personalia, kolejne niewyjaśnione wcześniej zagadki witkacowskie – lingwistyczne, topograficzne itp. – znalazły swoje rozwiązanie. Nowa edycja jest wynikiem narastania zasobów wiedzy witkacologicznej.