Książka przedstawia jeden z najważniejszych aspektów peerelowskiej rzeczywistości lat 40. i 50. XX wieku, dotychczas niebędący w kręgu zainteresowania polskiej historiografii. Autor bada współzawodnictwo pracy robotników w trzech głównych aspektach – organizację, efekty gospodarcze i skutki społeczne. Badania oparte na szerokiej kwerendzie archiwalnej ukazują ruch współzawodnictwa pracy jako jeden z najważniejszych elementów polityki władz, wpływający zarówno na wyniki produkcyjne zakładów pracy, stosunki międzyrobotnicze, jak i ich życie osobiste.