W książce silnie uobecnia się perspektywa antropologiczna. Nie tylko literatura, ale też melancholia, spleen pisarzy, przekraczanie granic literatury, listy, topografia miejsc (np.. Ruiny, pobojowiska, miasta opustoszone i miasta tętniące życiem), ilustracje literackie lub obrazy inspirowane sytuacjami literackimi, wszystko to sprawia, że czytelnik książki poznaje sytuację dziewiętnastowiecznej literatury polskiej na szerokim i bogatym tle kulturowym.
Dr hab. Andrzej Fabianowski, prof.. UW