Chyba najbardziej znaczącą w sensie historyczno-filozoficznym część korespondencji Kantowskiej w ogóle stanowią listy odnoszące się do ukształtowania krytycyzmu, a więc powstania dysertacji (Lambert, Lavater, Herz, Sulzer, Mendelssohn) i Krytyki czystego rozumu. Jest to głównie słynna wymiana korespondencji z M. Herzem. W kontekście historii powstania Krytyki czystego rozumu ważny jest napisany z prawie 20-letniego dystansu list do Garvego z 21 września 1798 [820]. Dowiadujemy się z niego, że Kant w badaniach, które w efekcie przyniosły Krytykę czystego rozumu, wyszedł od problemu antynomii. – Bardzo wyraźnie można też w korespondencji prześledzić powstawanie Prolegomenów. Ukazał to już Schöndörffer w swym omówieniu pierwszego tomu wydania Akademii. Niejedną informację przynosi korespondencja także na temat historii powstania, edycji i oddziaływania wielu dalszych pism, np. rozprawy polemicznej przeciw Eberhardowi, rozprawy o religii, Sporu fakultetów i Opus postumum. Korespondencja dostarcza ponadto wiedzy o współpracy Kanta z różnymi czasopismami, o jego stosunku do ich wydawców, jak też relacjach z własnymi wydawcami, drukarzami i księgarzami. Ta część listów zawiera szereg danych, które mają znaczenie zarówno ogólne dla historii humanistyki, jak i szczegółowe dla biografii Kanta.