Tytułowa kompensacja i konsensualizm są wyrazem dystansu do klasycznie ujmowanego modelu sprawiedliwości karania.

Problematyka związana z tymi zagadnieniami uruchamia wiele zróżnicowanych tematycznie dyskusji, począwszy od kwestii obowiązku naprawienia szkody i krzywdy indywidualnie określonemu pokrzywdzonemu, po instytucje związane z pojednaniem sprawcy z ofiarą przedstawiane w ujęciu procesowym, czy wreszcie wątek związany z szerszym ujęciem funkcjonowania modelu sprawiedliwości naprawczej.

Zgłoszone, zgodnie z tematem przewodnim IV Ogólnopolskiego Zjazdu Młodych Karnistów, który odbył się w dniach 16–17.4.2015 r. w Collegium Iuridicum Novum Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu artykuły pozwoliły na podział publikacji na 3 rozdziały.

W rozdziale pierwszym zostały umieszczone zagadnienia matarialnoprawne, dotyczące w głównej mierze obowiązku naprawienia szkody (art. 46 KK) wyrządzonej przestępstwem w Kodeksie karnym, czy też nawiązki za przestępstwa komunikacyjne w świetle zmian Kodeksu karnego, ale również zagadnienia związane z kompensacyjnym celem i funkcją prawa karnego lub prawa karnego skarbowego.

Drugi rozdział dotyczy instytucji art. 59a KK, w którym umieszczone zostały rozważania o możliwości stosowania tzw. umorzenia kompensacyjnego w przypadku poszczególnych form przestępnego współdziałania.
Wyczerpanie tematu wymagało również uwzględnienia zagadnień procesowych (rozdział trzeci). W ramach tego bloku tematycznego zgłoszone referaty dotyczyły głównie konsensualizmu, który generował z kolei pytania o zakres akceptacji porozumień procesowych na tle obowiązującej koncepcji ścigania przestępstw i sytuacji procesowej pokrzywdzonego.

Pracę można polecić nie tylko osobom zajmującym się nauką prawa karnego w szerokim tego słowa znaczeniu, ale w równym stopniu wszystkim osobom zainteresowanym rozwojem tego prawa, w tym także praktykom.