Od uzyskania niepodległości przez Ukrainę minęło ponad ćwierć wieku, a mimo to jej porządek konstytucyjny wciąż jest w fazie kształtowania. Państwo ukraińskie podejmuje próby radykalnych reform, zmagając się jednocześnie z agresją na swoje terytorium. Ten dynamiczny i niezwykle ciekawy proces niestety nie jest przedmiotem szczególnego zainteresowania polskiej nauki prawa konstytucyjnego. Dlatego za trafne i cenne uznać należy podjęcie tematyki wskazanej w tytule dysertacji Pana Marcina Gołębiowskiego. W ten sposób dołącza On do wąskiego grona badaczy zajmujących się w naszym kraju ustrojem Ukrainy.
Z recenzji dr. hab. Krzysztofa Eckhardta, prof. WSPiA RSW

Na uznanie zasługuje znakomicie dobrany temat rozprawy. Sam w sobie dobrze świadczy on o znajomości problematyki ustrojowej Ukrainy. W praktyce ukraińskiej motyw relacji zachodzących między Prezydentem a Radą Najwyższą to kluczowy, a jednocześnie jeden z najbardziej problematycznych wymiarów systemu rządu. W nim, niczym w soczewce, ogniskuje się złożoność państwowego procesu decyzyjnego, jego specyfika, dysfunkcje i behawioralne uwikłania.
Z recenzji dr. hab. Jacka Zaleśnego