Sven Hassel w swej książce ukazuje beznadziejność losu zwykłego człowieka, przeciętnego Niemca, którego wbrew woli wcielono do armii i nakazano walczyć za niezrozumiałe dla niego idee. Strach, lęk, ból towarzyszyły każdemu dniu, aż znieczuliły ludzkie serca i umysły. Człowiek przestał być zdolny do odczuwania i myślenia, jego jedynym celem było przeżyć za wszelką cenę w gąszczu okrucieństwa. Przyjemności nabrały charakteru zwierzęcych doznań. Nie było miłości, nie było szacunku i godności. Zaspokajanie potrzeb stanowiło cel sam w sobie. Wojna niszczy w człowieku wszystko, co ludzkie. Przeżycia grupy żołnierzy, które opisuje autor to naturalistyczny obraz wojny, który przeraża i szokuje. Książka pozwala poznać nastroje, które panowały wśród hitlerowskich żołnierzy - ludzi, którzy nie chcieli umierać i którzy zostali zmuszeni do zabijania.