Jeziora są jednymi z najmniej trwałych elementów przyrody. Od chwili powstania podlegają ciągłym zmianom, które ostatecznie prowadzą do ich zaniku. W momencie, kiedy pojawił się człowiek i zapoczątkował w środowisku świadomą działalność, stał się – obok czynników naturalnych – nową siłą w jego przekształcaniu i modelowaniu. Naturalna ewolucja jezior przybiera coraz częściej cechy antropogenicznej degradacji.

Jeziora na skraju wyschnięcia to dogłębna analiza wpływu zmian klimatu oraz degradacji środowiska na obniżanie się poziomu wód wielkich jezior. Zawiera zarówno opis konsekwencji zdrowotnych oraz społeczno-gospodarczych, jak i programów rekultywacyjnych jezior Urmia, Aralskiego i Poopó.

Wysychanie jezior należy do największych katastrof ekologicznych współczesnego świata. Wraz z jeziorami znikają ludzie, zwierzęta, rośliny i kultury, które tworzyły się nad ich brzegami. Dawne, ogromne akweny przekształcają się w miraże na tle cmentarzyska zardzewiałych statków.